گروه فرهنگی صابرنیوز: مهدی خرم دل در مطلبی با تیتر توقیف، ریزش مخاطب و تصمیات بحران ساز عملکرد یکساله محمد خزاعی در سازمان سینمایی مطلبی را منتشر کرده است که بیشتر به یک فضا سازی رسانه ای شباهت دارد تا نقدی فنی اتفاقاً مواردی که به عنوان ضعف های مدیریتی خزاعی در آن یادداست یاد شده ، به استناد سخنان بزرگان و کارشناسان باید حسن مدیریت خزاعی قلمداد شود واینگونه انتقاد ها مشخص می کند که راهی که تیم جدید در سازمان سینمایی انتخاب کرده درست است.

 

 

اینکه رئیس جدید سازمان سینمایی و تیم مدیریتش اجازه ندادند که برخی فیلم های هنجار شکنی برای اکران عمومی نمایش داده و خواستار اصلاح شده اند از مواردی است که دغدغه مندان هنر و مخصوصاً سینما را به داشتن مدیران با نقشه راه و گفتمانی در این حوزه امیدوار کرده چون متاسفانه در گذشته فیلم هایی در پرده سینما اکران شده که باعث از دست رفتن اعتماد عمومی و قهر مردم با هنر هفتم در کشور گردیده است.

 

البته باید گفت؛درست کردن یک آپارتمان شاید یک سال به طول می انجامد ولی زمان تخریبش به مراتب کم تر است اما اگر به خواهید آن ویرانه را دوباره بنا کنید بس زمانی بیشتر نیاز دارید و اکنون سینما کشور به زمانی برای برگشت اعتماد وحضور دوباره مردم در سالن های سینما نیاز دارد.

 اینکه سیستم مدیریتی جدید درسازمان سینمایی نگاه تحولی در خصوص پروانه ساخت و عزم جدی در اصلاح سینمای مبتذلی که برخی هنوز بر طبل آن می کوبند را در سرلوحه کاری خودش قرارداده اند، نمی تواند یک ضعف قلمداد شود بلکه نشان از نگاه استراتژیک و گفتمانی به مقوله سینما است .

سینما به عنوان هنری جذاب و اثرگذار در سطح اجتماع می‌تواند زمینه‌ساز پرورش انسان‌هایی امیدوار و دارای اعتماد به نفس بوده یا بالعکس و هنرمند در برابر انسان، معارف والای دینی و مضامینِ گرانسنگ مسئولیت پیدا کرده و نمی‌تواند بی‌توجه به ارز‌ش‌ها و زیبایی‌ها به فعالیت و تولید هنری و سینمایی بپردازد و اگر کسانی با چنین درکی از سینما و براساس این جهت‌گیری به عرصه‌ی سینما و فیلم‌سازی ورود کنند فعالیت‌شان «جهاد» محسوب خواهد شد.
نگارنده معتقد است که اگر سینما به ریل اصلی و رسالتش برگردد بسیاری از مشکلات کشور ک هاکنون درگیر آن هستیم مرتفع می گردد همانطور که رهبر انقلاب فرمودند: کلید پیشرفت این کشور، به میزان زیادی دست سینماگران است.

امام خمینی در خصوص سینما جمله معروفی دارند ایشان فرمودند که ما با سینما مخالف نیستیم، ما با مرکز فحشا مخالفیم سینما یکى از مظاهر تمدن است که باید در خدمت این مردم، باشد که پیرو آن نامه‌ای که در اوایل انقلاب در سال 60  به عنوان سند تاریخی سینمای ایران منتشر شد و همه سینماگران اسم و رسم دار آن روزگار، آن را امضا کرده‌ بودند و در آن خواستار بازسازی سینمای ایران براساس رهنمود امام خمینی (ره)، مواضع انقلاب و اصول قانون اساسی شده بودند. آیا اجزه پرواه ساخت واکران برخی از فیلم های در دوره مدیریت گذشته  در راستای گفتمانی است که امام خمینی پایه گذاری کرده است .

فیلم های کمدی باید در سبد اکران سینما باشد کسی با آن مکشلی ندارد اما موضوع و تضاد گفتمانی از جایی شروع می شود که به جای فضای کمدی شاهد حرف ها و حرکت مبتذل هستیم که بسنده سینمای خانوادگی و اجتماعی نیست و این یعنی رجعت دوباره سینما به سینمای قبل از انقلاب و فروش به فیلم هر بهانه و هر کاری قلمداد می شود  .
 

در خصوص مواردی که تاکنون اشاره شد؛ شاید نگاه مدیریتی و تضاد در گفتمان دخیل باشد اما در خصوص فیلم برادران لیلا که مسئله ملی است دیگر اینگونه نمی توان سخن گفت و نگارنده فقط از کسانی که دایه حمایت از فیلم برادران لیلا را دارند سوال می کنم  چگونه به عنوان یک ایرانی به خودتان اجازه می دهید در خصوص فیلم چرک و کثیفی به نام برادران لیلا سخن به میان بیاورید که نقاط قوت چندین ساله ما را که همان خانواده است را نشانه گرفته و بدون اجازه سازمان سینمایی ساخته و در جشنواره بین المللی نمایش داده شده است .

شهید اهل قلم آوینی فرموده بوند که شرط دینداری آن است که ما در برخورد با همه‌ی مسائل، پیش از هر چیز به انسان و کمال معنوی او بیندیشیم و لذا سینمای کمدی، جنایی، ترسناک، ملودرام‌های عاشقانه و … را جدا از نتایج اخلاقی نمایش آنها نمیتوان بررسی کرد.

آنقدر آش این سینمایی که هنوز برخی از آن دم می زنند شور شده که خیلی از سینماگران به آن معترض و خواهان تجدیدنظر در اعطای نحوه پروانه ساخت شده اند .اینکه حلقه سینماگران را محدود و دایره آن را برای چند فر خاص انتخاب وذائقه مخاطب را به آنچه که تاکنون بود سوق دهیم؛ می شود محصول مدیریتی همفکران آقایان که اگر با همان دست فرمان جلو می رفتیم باید فاتحه سینما را می خواندیم .شاهد این ادعا فیلم هایی است که در دوره گذشته به صورت فله ای مجوز گرفته و از کیفیت پایین برخوردار هستند .

 

دوستان عزیز با تفکرات شما سینما 8سال اداره شد وثمره اش قهر مردم با سینما و بطبع آن کوچک شدن سفره سینما گران بود اجازه دهید سینما به ریل اصلی خودش که همان سینما گفتمانی است برگردد.